Kitschstories: Lactosevrije brownies

Bonjour!

Dit keer geen heel verhaal, maar een snelle post tussendoor. Ik ‘moet’ straks weer een avondje dansen en ongezond doen. Over ongezond gesproken, hierbij een recept voor brownies. Deze brownie bestaat niet alleen uit twee lagen, maar is ook lactosevrij!

Benodigdheden:

(voor een volle ovenschaal)

Voor de eerste laag:

– 200 gram suiker

– 200 gram boter (ik gebruik zelf Becel Light)

– 1 zakje vanillesuiker

– 4 eieren

– 200 gram zelfrijzend bakmeel

– 150 gram extra pure chocolade

Voor de tweede laag:

– 300 gram extra pure chocolade

– 125 gram boter (ik gebruik zelf Becel Light)

– 3 bananen

– 3 eieren

– 1 zakje vanille suiker

– 125 gram basterdsuiker

– 50 gram bloem

– half zakje bakpoeder

Voorbereidingen:

– Oven voorverwarmen op 165 graden

– Pak 1 ingevette ovenschaal

– Pak 2 grote schalen (of pak er 1 en was hem tussendoor af)

– Pak je mixer

– Pak 1 zeef

– Pak een pannetje

Aan de slag!:

Voor de eerste laag:

Smelt de chocolade op welke manier je dat ook wilt doen. Magnetron, pannetje, mag allemaal. Lief hè?

Klop de suiker, boter en vanillesuiker in een grote schaal met een mixer tot een glad geheel. Voeg 1 voor 1 de eieren toe en mix steeds goed door. Voeg beetje voor beetje het meel toe en blijf mixen. Gooi tot slot de gesmolten chocolade er doorheen.

Mix nu het beslag met de mixer op de hoogste stand in ongeveer 3 minuten tot een glad beslag. Giet het beslag in de ovenschaal. en zet het ongeveer 40 minuten in de oven (het is een groot oppervlak en een dunne laag, dus goed in de gaten houden. Hij moet nog een keer in de oven en anders is je onderste laag wel erg donker!)

Voor de tweede laag:

In de tijd dat de eerste laag in de oven staat, smelt je de chocolade samen met de boter in een pannetje. Wanneer dit gesmolten is, prak je de bananen en meng je deze er doorheen (Geen bananenliefhebber? Hou het dan bij 1 banaan).

Meng in een grote schaal de eieren, de vanillesuiker en de basterdsuiker en klop het met de mixer tot een luchtig geheel. Giet het chocolademengsel erbij. Voeg de bloem en het bakpoeder erbij en schep dit er door. Wanneer de onderste laag uit de oven is gehaald, giet je de inhoud van de schaal erop en zet je het geheel nog 25 minuten op 115 graden in de oven.

Adios!!

Kitchenstories: Lactosevrije scones

Oké. Ik ben begonnen met een dieet: een maand lang helemaal geen producten met lactose meer. Zoals je in mijn vorige blog al hebt kunnen lezen ben ik lactose-intolerant. Toch at ik in de laatste maanden best vaak producten met lactose en zat ik de laatste maanden weer best erg onder met eczeem (hmm.. Ik zie een link..). Nou kan ik wel wat hebben, maar ik zat me vol te proppen met chocola, filet americain, cupcakes, taarten, bolognese chips, enzovoort. Ik weet het, dat is sowieso niet echt gezond (in my defense: ik sport beBenodist veel. Oké, eigenlijk niet.) maar met lactose-intolerantie is dat natuurlijk helemaal funest. Daarom even mijn ‘cold turkey’ afkickmethode.

Eén puntje: ik hou heel erg van bakken en veel recepten zit ofwel slagroom of cream cheese of gewoon melk. Daarom heb ik besloten een beetje extra creatief zijn en recepten lactosevrij te maken. Zo heb ik vandaag scones gemaakt. Hieronder het recept:

Benodigdheden:

(voor ongeveer 8 stuks)

– 250 gram zelfrijzend bakmeel

– 2,5 tl bakpoeder

– zout

– 1 zakje vanillesuiker

– 2 el basterdsuiker

– 50 gram lactosevrije boter ( ik gebruik zelf Becel Light)

– 1 ei

– 75 ml sojamelk

Voorbereidingen:

– Oven voorverwarmen op 225 graden

– Pak 1 grote schaal

– Pak 1 kleinere schaal

– Pak 1 mixer

– Pak 1 zeef

– Pak 1 ronde deegsteker ( een glas voldoet ook prima )

Aan de slag!:

Neem de grote schaal. Zeef het zelfrijzende bakmeel in de kom. Meng dit met het bakpoeder en een snufje zout, Gooi hier de suiker en vanillesuiker bij ( niet echt gooien, dan zit alles onder!). Snij de boter klein en mix het.

Meng in de kleine kom het ei en de sojamelk en voeg 9/10e van dit mengsel toe in de grote kom (ja ja, rekenwerk). De rest gebruik je om over de scones te doen voor ze in de oven gaan. Meng alles en rol het uit tot 1 lap van 1,5 cm.

Nu is het tijd om los te gaan met de deegsteker of het glas. Steek de rondjes uit en leg ze op een bakplaat. Als er geen deeg meer over is en alle rondjes op de bakplaat liggen, kun je het eimengsel op de scones doen. En dan.. is het tijd voor de laatste stap. Damdamdammmm..Doe de scones voor 10 min. in de oven!

Na je de scones uit de oven hebt gehaald, nog 10 min. laten afkoelen. Vervolgens serveren met jam en lactosevrije slagroom.

Adios!!

Kitschstories

Ik ben een meisje. 21 jaar oud. Net afgestudeerd van een HBO opleiding en kijk op dit moment tussen Kunst en Kitsch. Vandaag heb ik zo’n dag. Zo’n dag dat je niet zo goed weet wat je moet. Zo’n dag dat alles verkeerd is en alles tien keer zo hard aan komt (voordat je gelijk stopt met lezen, dit is een positief verhaal. Echt waar!).

Het begon vandaag al vroeg. Ik keek in de spiegel en ik schrok. Nu gebeurd dat wel vaker, maar nu kwam het doordat ik mijn hele gezicht had opengekrabd in mijn slaap. Ik heb constitutioneel eczeem, al mijn hele leven gehad. Het is al een stuk minder erg dan vroeger (toen dachten mensen dat mijn moeder hete thee over me had heen gegooid, zo rood was mijn hoofd) maar het blijft vervelend. Vooral omdat ik normaal iets heb gedaan waardoor ik het eczeem krijg; niet goed smeren, het verkeerde eten eten (lactose-intolerantie baby!), medicijnen niet nemen, enzovoort. Dit keer heb ik er alleen al heel lang erg last van terwijl ik naar mijn idee alles goed doe (hoewel.. soms is de verleiding van het eten iets te groot). Gelukkig ken ik een heel lief iemand die speciaal voor mijn huid zalfjes, serums, enzovoort maakt en die, na mijn zielige verhaaltje, gelijk aan de slag ging om iets te vinden wat wel zou helpen. En dat allemaal met natuurlijke producten! Healthy is the new sexy! Of zoiets..

Ietsjes gerustgesteld ging ik vervolgens achter mijn laptop zitten. Solliciteren. Wat ik sinds het halen van mijn diploma in augustus (JEAH!) elke week aan het doen ben. En tot nu toe nog steeds geen gesprek gehad. Nou weet ik dat het een slechte tijd is, dat iedereen moeite heeft met het vinden van een baan, dat ik niet zo moet zeuren, enzovoort, maar ik had vandaag zo’n dag, remember? Elke vacature die ik vond vroeg minimaal 2 jaar ervaring. Oke, lieve ‘bedrijven-in-heel-Nederland’, hoe kan ik ooit ervaring op doen, als iedereen alleen maar mensen met ervaring aanneemt? En als ik dan probeer aan werkervaring te komen door middel van een stage, weten veel bedrijven niet of dat juridisch wel mogelijk is. Uiteindelijk heb ik vandaag toch nog een vacature gevonden die stages ook als ervaring telde, maar die was helemaal in Amsterdam. Toch maar gesolliciteerd.

Daarna ging ik op zoek naar een huisje. Ja, ik woon nog thuis. Ik heb gelukkig een bijbaan, maar verdien nog niet zoveel dat ik zelf de volledige huur van een appartement kan betalen. Daarom ben ik afhankelijk van de sociale huur (of nou ja, mijn vriend dan want ik ben nog 21 helaas) wat betekent dat het waarschijnlijk nog lang gaat duren voor we een huisje krijgen. Of ik moet meer gaan verdienen. Maar ja, de banenmarkt.. Dan nog maar even wachten en blijven proberen.

Vervolgens ging ik aan mijn cursus Webdesign van de LOI. Tsja, je moet toch iets doen om jezelf bezig te houden na je studie en het is nog best leuk ook! Na wat uitstel gedrag, afleiding en het niet snappen, heb ik uiteindelijk toch een pagina aangemaakt met een titel, een stuk tekst, een foto met een link erachter en een tabel. Morgen maar weer verder.

Om mezelf het gevoel te geven dat ik toch nog iets heb bereikt vandaag ging ik maar een work-out doen, maar deze heb ik ook niet eens volgehouden. De laatste 100 donkeykicks en 25 shoulder bridges konden mijn beentjes en booty niet meer aan.

Dan maar op de bank zitten en tussen Kunst en Kitsch kijken.Als ik zo nadenk is alles in het leven tussen Kunst en Kitsch. Veel dingen vandaag waren kitsch, maar ik moet leren kijken naar de kleine kunstwerkjes er tussendoor (wow, diep!). Waarschijnlijk lach ik morgen toch om al de drama die ik hier heb opgeschreven, maar voor nu ben ik even blij dat ik het van me af geschreven heb.

Adios!!